Yeşilçam; sevgiden, hayranlıktan, keyiften öte alışkanlık oldu benim için. Yaşıtlarım Looney Tunes, Taş devri filan izlerken ben, 7 yaşında ağlayarak "ince hastalıklı" filmler izliyordum. Bakıcımız adı altında gelen ama onun yıllar önce kaybolan ablam olduğuna inandığım güzel insanla bol sütlü kahvemi hazırlar, battaniyenin altında hıçkıra hıçkıra izlerdik o yemyeşil çamı. Kahvemdeki süt miktarı azaldıkça ve kahvenin acısı gerçekte karşılaştıklarımın yanında vııııııız gibi geldikçe gülmeye başladım bu acıklı filmlere (hepsine değil!), ama izlemekten de hiç vazgeçmedim. Bir süre sonra dinlemeye de başladım filmleri. Öyle güzel şarkılar geliyordu ki arkadan, hayatımın parçası oldu her bir melodi. Belkıs Özener, Esin Engin derken daha da dikkat kesilip Paul Mauriat'ı, John Barry'i duymaya başladım. Ay bu şarkı şurda mı çalıyodu, bu çalan parça neydi diye diye bi liste çıkarmaya başladım; az duyuluyor olmalarından ötürü yabancı film müziklerinden oluşan minik bi liste. Daha çok parça, her bir parçanın da çalındığı daha çok film var. Umarım devamı gelecek. Yemyeşil çamlarımız eksik olmasın!! BaşBaş...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
Hastası oldum! Ellerine sağlık. Çok mükemmel ya... 8 tracks'a da yorumumu yazdım :D
Müziği dinlerken yazıyorum yorumu. Senin yeşilçam filmlerine ilgini bilirdim ama bu denli akademik yaklaşımlarından bi haberdim. Helal olsun sana valla. Devamını merakla bekleyeceğim. Blogun gitgide daha dikkat çekici oldu. Gerçekten de tiryakin olacağım. Hatta sanırım biraz da kıskanacağım.
Bu blog size olan kiskancligimdan ortaya cikti zaten efem...
Yorum Gönder